Onze Antares enkele weken geleden in Frankrijk.
Niets spectaculairs: een hellinkje van niks (maar dan ook
niks) en toch kwam ik niet van deze plek weg...
De dagen voordien was ik nochtans met de AT's door redelijk wat slecht terrein en asdiepe modder geraakt - niet alleen tot mijn eigen verbazing maar ook die van m'n reisgenoten.
Maar bij letterlijk de eerste meters onverhard van de dag lukte het dus niet, en de anderen moesten terugkeren om me hier weg te trekken.
Ik dacht die ochtend nog inzicht te hebben gekregen in de capaciteiten van m'n banden, maar dat viel dus lelijk tegen!
Groeten,
Joris